Jak pewnie wielokrotnie zauważyliście, meble w naszym mieszkaniu pochodzą w dużej mierze z popularnej sieciówki. Staram się jednak, by jak najwięcej dodatków to były rzeczy unikatowe, ręcznie robione, zarówno z Polski, jak i zagranicy. Świecą mi się oczy, jak widzę metkę z napisem: handmade. Lubię mieć świadomość, że coś zostało stworzone specjalnie na moje zamówienie i jest niepowtarzalne, zrobione z pasją, a nie pochodzi z taśmy produkcyjnej.


Jakiś czas temu moje serce skradły dywany Beni Ourain. Specjalnie założyłam tablicę na Pinterest, by móc gromadzić najpiękniejsze inspiracje z tymi marokańskimi dziełami sztuki. Łatwo zauważyć, że te zdjęcia, choć pochodzą z różnych domów, mają wiele wspólnych elementów. Oprócz dywanów Beni Ourain, wszechobecnej bieli i przestrzeni - przede  wszystkim kolorystykę w odcieniach ziemi i dodatki z surowców naturalnych.

I właśnie jeden z ręcznie tkanych dywanów znalazł miejsce w naszej sypialni, gdzie trafił ze sklepu Sukhi. Podoba mi się,  jak wpisał się w klimat natury w tym pomieszczeniu - skórzane uchwyty szafy, drewniane litery i ramki, lniane poduszki, wyplatany kosz czy liczne rośliny. Jego kremowy kolor naturalnej owczej wełny z ciemnobrązowymi wstawkami współgra z ciepłym odcieniem szafy i pozostałych mebli. Geometryczny wzór rombów nadaje nowoczesności, a ja z przyjemnością rano stawiam na nim stopy. Nawet mój mąż zaczął wspominać o zmianie stron łóżka, co dziwnym trafem zbiegło się z pojawieniem się nowego dywanu. Chyba nikogo nie zdziwi, że ostatnio moja córka urządziła sobie na nim piknik dla lalek.

Co jeszcze się u nas zmieniło? Na łóżko upolowałam lniane poszewki na poduszki i cieszę się, że odradziliście mi białe z falbankami na Instagramie. Nie pasowałyby stylem ani kolorem do dywanu. Tymczasowo przeniosłam też girlandę żarówek z pokoju dziennego, ale pewnie niedługo trafi na balkon, by umilać nam ciepłe letnie wieczory.



Może nasza sypialnia nie ma metrażu rodem z Pinteresta (i trudno ją objąć w kadrze), ale czuję, że nabrała jeszcze większej przytulności. Przydałoby się kilka dodatkowych poduszek pod głowę i będzie to idealne miejsce relaksu!
Serdeczne pozdrowienia,

Maj rozgościł się już w naszych domach, ubiorach i sercach dzięki wszechobecnej zieleni i ciepłej temperaturze. Zaczęliśmy go rodzinnie spacerem i coroczną sesją zdjęciową naszej córy, w poniedziałek przywieźliśmy pierwszy WNĘTRZARSKI prezent urodzinowy mojego męża, a  we wtorek biegałam po salonie z wałkiem i puszką białej farby. Pod wieczór wysłałam jeszcze drugą połowę po wypatrzoną komodę z OLX. Zaraz Wam wszystko pokażę, tymczasem rozsiądźcie się w naszym pokoju dziennym. Kawy czy herbaty?

Odkąd jesteśmy razem, a to już 13 lat, mój mąż zawsze życzył sobie w prezencie jakąś elektronikę. Jakież było moje zdziwienie, gdy z tym roku poprosił o...wygodny fotel. Do pracy, a jakże. Od razu wiedziałam, jaki model mu podsunąć i po przetestowaniu zaakceptował "Uszatka". Nic dziwnego, bo ten fotel to uosobienie wygody. Mimo moich obaw wcale optycznie nie zmniejszył pomieszczenia i wpisał się zarówno kolorem, jak i klimatem. W roli podnóżka używamy stołek z Daro Meble wygrany z konkursie.

Ta rudawa (w rzeczywistości bardziej brązowa, czemu, ach czemu nie umiem oddać jej głębokiej barwy?) piękność, która wychyla się nieśmiało zza fotela to oryginalna komoda z czasów PRLu. Trafiłam na nią przeglądając ogłoszenia w poszukiwaniu komody do sypialni. Rozmiarowo była zdecydowanie za mała, ale tak mnie ujęła pięknym usłojeniem, świetnym stanem i okazyjną ceną, że postanowiłam wcisnąć ją do przedpokoju. I ciekawie prezentowała się tam pod okrągłym lustrem na sznurku, ale skusiło mnie, żeby sprawdzić, jak będzie wyglądać w pokoju dziennym na tle śnieżnobiałych ścian. W ten oto sposób komoda SPRUTT trafiła tymczasowo do przedpokoju, a ja powoli przyzwyczajam się do niej w tym miejscu. Może pokażę za jakiś czas, jak wygląda w przedpokoju. Pasuje, nie pasuje?

Bez względu na to, czy zostawię komodę z PRLu czy też ikeowskiego SPRUTTa, marzy mi się jeszcze zmiana dywanu. Ostatnio pytałam Was na Facebooku, który wybrać, ale decyzja nadal nie podjęta. Możliwe, że wybiorę coś zupełnie innego. Na razie odpadł mój wymarzony KATTRUPP , czyli nr 3, ze względu na szorstką fakturę. Biorąc jednak pod uwagę ile lat marzyłam o Uszatku, a mój małżonek opierał się temu pomysłowi, wszystko jest możliwe ;-).

Nie sądzicie, że komoda współgra ze stolikiem i zrobiło się trochę eklektycznie? Na żywo kolor obu mebli jest bardziej zbliżony, a nogi mają jak od kompletu.

Ściskam Was życząc dobrego tygodnia,