W samym środku lata podczas największej fali upałów naszło mnie na machanie pędzlem.  Założyłam sobie, że przemaluję przedpokój na biało i plan zrealizowałam, choć na samo wspomnienie tego dnia robi mi się słabo. Dwie godziny oklejania taśmą, cztery warstwy farby, litry wylanego potu, a przecież metraż niewielki. Nie żałuję. Dzięki temu, gdy za oknem ciemno i ponuro, w domu jest względnie jasno.

Kapusta ozdobna jest niezwykle dekoracyjna i fotogeniczna. To już drugi bukiet, który tu stoi. Niestety po kilku dniach zaczyna wydzielać nieprzyjemne zapachy, które zupełnie nie współgrają z jej dostojną urodą, więc cieszę oczy póki czas.

Oprócz bieli na ścianach doszło trochę czarnych dodatków: zegar (o którym pisałam tutaj), czarna ramka czy wazon. Nic nie poradzę, że wyjątkowo lubię to klasyczne połączenie kolorów. Niedługo chciałabym pokazać Wam kolejne pomieszczenie, w którym wprowadziłam czerń.

Brązy, czyli siedzisko i podłoga, to pozostałości po starym wystroju. Czasem wyobrażam sobie, jakie płytki bym tu położyła teraz. Nie wiem, czy poszłabym bardziej w geometrię czy w Maroko, ale na pewno zrobiłoby się tu jeszcze bardziej monochromatycznie. Najbardziej korci mnie przemalowanie drzwi wejściowych, które są standardowo w ciemnobrązowej okleinie. Czy farba tablicowa by się sprawdziła? A może coś innego? Podzielcie się doświadczeniem, jeśli przerabialiście drzwi frontowe.

Uściski,

P.S. Pamiętacie obawy co do białego przedpokoju? Po trzech miesiącach oficjalnie stwierdzam, że brudzi się, jak każdy inny kolor, nawet przy dziecku. Naprawdę nie ma się czego bać, zwłaszcza, że są...farby zmywalne ;-).

Ten zakup planowałam od dawna. Rozpatrywałam różne możliwości od nietuzinkowej retropiękności made in Poland poprzez Ikeę aż po najoszczędniejszą opcję czyli sklejkową kuchnię do całkowitej przeróbki. Tę drugą pozycję właściwie odrzuciłam, ale życie spłatało mi figla i podczas ostatniej wizyty na moim ulubionych dziale sprzedaży okazyjnej zobaczyłam ją z metką -60%. Nie opierałam się zbyt długo. Stanęła tam, gdzie zawsze widziałam ją oczami wyobraźni.

Minikuchna trafiła na przecenę, bo miała urwany kran. Szybko się jednak okazało, że mamy stary kran od innej kuchenki i wystarczyła odrobina srebrnej farby w sprayu i klej, aby go przerobić. Po lewej zielony kran już posprayowany, ale dla lepszego efektu pomalowałam całość. 

Z pewnością wolałabym oryginał, ale Szefowej Kuchni chyba  to nie przeszkadza...

Pewnie niewiele z Was pamięta, że trzy miesiące temu zadałam Wam zagadkę na Instagramie. Cóż - ma się ten refleks. Spacerówkę Ł. dostała w spadku i jest drugim wózkiem na włościach obok urodzinowego drewnianego. Oszczędzę Wam widoku oryginalnej wyściółki wózka. Napiszę jedynie, że była różowa w żarówiastopinkowe misie. Wystarczy mi ten różyk na stelażu, choć najchętniej przemalowałabym cały wózek na jakiś inny kolor (czyli biały z czarnymi bądź szarymi elementami). Wykorzystana resztka tkaniny została po ochraniaczu na łóżeczko.

A z lalą, a właściwie tildowym aniołem made by Mama Anicja, prezentuje się tak:

Przyznam się Wam, że ten wpis miał być znacznie dłuższy, ale nie wszystkie planowane projekty dokończyłam, a lista wydłuża się z dnia na dzień. Klocki, żółwik-popychacz i renifer na biegunach nie nadają się do pokazania. Jeśli coś się zmieni w tej kwestii - dowiecie się pierwsi!

Uściski,

P.S. Zastanawiam się nad dokupieniem górnej części kuchni lub dorobieniem jej samodzielnie, aby nadać jej unikalnego charakteru - doradzicie? Moja przemiana stolika LATT spotkała się z uznaniem Ikea Hackers, a to łechce ego i zachęca do dalszych przeróbek ;-).

Nastały chłodniejsze dni i przed zimnem ratuje mnie tylko ciepły koc oraz herbata z imbirem i sokiem malinowym domowej roboty. Z dnia na dzień jest też coraz ciemniej, nie mogliśmy więc dłużej odkładać decyzji o kupnie lampy, bo mimo że lubię mrok to są dni, że żarówka na kablu o słabej mocy po prostu nie wystarcza.  

Rozważałam ją wiosną, ale reakcja mojej drugiej połowy tak negatywna, że zaczęłam szukać czegoś innego. Zrobiłam liczne wklejki, których Wam oszczędziłam, bo mistrzem PS to jednak nie jestem. W końcu dostałam wolną rękę i postanowiłam spróbować z lampą Sinnerlig, ale znów posłuchałam się opinii. Trochę żałuję, bo jestem bardzo ciekawa, jak by u nas wyglądała, ale "puchata chmurka" , czyli klosz Krusning już na starcie ma sporo zalet:

- Nadaje się żarówka 1000 lumenów, więc daje całkiem niezłe światło. Wcześniej mieliśmy żyrandol na 5 żarówek 40 W, ale zwykle korzystaliśmy z trzech.

- Każda jest unikatowa i inna z różnych stron - można układać dowolnie listki papieru.

- Nie widać żarówki, a więc nie świeci w oczy, a jestem bardzo wrażliwa na tym punkcie.

- Daje bardzo ciekawy efekt po zapaleniu (zdjęcia poniżej).

- Jest tania - jeśli znajdę coś ciekawszego to wymienię bez żalu.

Poza tym w ciągu miesiąca, kiedy to ostatnio pokazywałam Wam na pokój dzienny zaszło trochę kosmetycznych zmian, m.in. powiesiłam plakaty z Piątego Pokoju i pozmieniałam dodatki nad kanapą. Stolik na razie zostawiłam w pierwotnej formie, a lniany obrus położyłam testowo. Dowiedziałam się też, że zarówno projekt stolika jak i wykonanie należało do mojego dziadka. Szkoda, że tak słabo pamiętam go z dzieciństwa, ciekawa jestem czym się inspirował. Wróciła tez zasłona, doszły rośliny i nowy koc.

Temu dopieszczaniu chyba nie będzie końca. Najbardziej marzy mi się jasnoszare pokrycie sofy, chciałabym też przemalować ściany na biało, także to nie koniec, oj nie ;-). Może wiosną?

Postaram się tym razem wrócić szybciej niż po dwóch tygodniach. Dajcie znać czy lampa pasuje i jak  Wam się podoba.