Możecie kojarzyć z Facebooka i Instagrama, że kończymy właśnie remont balkonu, a konkretnie podłogi. To nie przeszkadza mi jednak zastanawiać się nad kolejnymi zmianami w mieszkaniu. Największe planuję w pokoju dziennym, który po sprzedaży kredensu był dosyć pusty. Stolik też nie jest docelowy, lampa prosi się o zmianę, bo nie pasuje od dawna. Nie wybrałam  jeszcze nowego pokrycia na kanapę, myślę nad zmianą koloru ścian oraz przearanżowaniem galerii. Chciałabym też wcisnąć fotel, ale nie chcę znów przytłoczyć tego pomieszczenia biorąc pod uwagę, że z drugiej strony mamy biuro. Będzie co robić w te wakacje!

Na razie jednak udało mi się upolować szufladkową szafkę, która już dawno mi się marzyła. Pewnie zauważyliście już, że nie tylko mi wpadła w oko. Dorwałam ją od razu jak tylko pojawiła się w najbliższym sklepie. To nie jest jej miejsce docelowe, ale jest na tyle mała, że widzę dla niej jeszcze kilka potencjalnych miejscówek w mieszkaniu. Na razie zapełnia pustkę i jednocześnie daje oddech temu kątowi.

Jutro postaram się Wam pokazać kilka pomysłów do pokoju dziennego, które chodzą mi po głowie. Zapraszam także na Lovingit, gdzie możecie poczytać o AWS.

Miłego dnia!

Omijam ten kąt na zdjęciach jak mogę. Nie pokazuję z premedytacją. A tymczasem zamiast chować trzeba oswoić, upiększyć i oczywiście przerobić. Planowałam to od dawna i nie wiem, czemu zwklekałam tyle lat. Dosłownie kwadrans i ściana, a właściwie ścianka, pomalowana farbą tablicową była gotowa. Chwila i po krzyku. Czarne tło nadaje charakteru i wydaje się łatwiejsze w zachowaniu czystości. Jest lepiej!

Nieliczni pamiętają o tym, że mamy wyspę, bo pokazywałam ją tylko raz i to z drugiej strony. Serce pomieszczenia łączące pokój dzienny z kuchnią i kątem jadalnym. Niezbyt starannie wykończona, bo robiona niewielkim kosztem przez domowników. Małymi kroczkami staram się jednak naprawić błędy sprzed lat. Najpierw wymieniliśmy blaty na drewniane. Ostatnio zastąpiliśmy niepraktyczne półki szufladami, gdyż system IKEA Faktum, który mamy, niedługo zostanie wycofany, a znaleźć coś w szafce o wymiarach 80 x 60 cm jest ciężko. Przekładając rzeczy znalazłam mnóstwo nieużywanych skarbów. Dodatkowym powodem było to, że kupne zabezpieczenie przed dziecięciem zniszczyło nam drzwiczki. Nie będę opisywać, ile miałam problemów z dobraniem odpowiednich produktów online, ale nie obyło się bez podwójnego zamawiania. Finalnie myślałam, że dostaniemy jedne drzwiczki do szuflady o wysokości 57 cm,  a okazało się (ku mojej radości), że były to  dwie sztuki. Jeśli planujecie coś wymienić w swoich faktumowych kuchniach to dobrze wszystko przemyślcie i weźcie pod uwagę, że najniższy koszt przesyłki wynosi 80 zł, bo magazyn jest w Niemczech. Na szczęście zwroty przyjmują już w sklepach stacjonarnych.

Ta oryginalna miska marki MENU to wygrana w konkursie D jak Design i Rodan. Już dawno skradła moje serce, a od tygodnia używamy jej nonstop! Idealna na sezon owocowo-warzywny.

Farbą tablicową bawiłam się w kuchni nie raz. Malowałam nią m.in. drewniane elementy na okapie (sic!). Jeśli jesteście ciekawi, jak wyglądał wcześniej to zapraszam do jednego z pierwszych postów na blogu, o tutaj. Malowałam nią także oktagonalną tablicę przerobioną z tacy. 

Dla tych, którzy dotrwali do końca mam jeszcze na deser taki śmieszny parapetowy sukulent.

... anonimowa zmianoholiczka. Tym razem to tylko detale, ale takie szlifowanie cieszy mnie równie mocno, co większe metamorfozy. Zwłaszcza, że od jakiegoś czasu naprawdę długo się zastanawiam zanim coś wybiorę. Kiedy pokazywałam Wam zmiany, jakie zaszły na przestrzeni lat w naszej sypialni to na nowo poczułam, że drewniane łóżko nadawało przyjemnego przytulnego klimatu. I doszłam do wniosku, że nie będę wieszać plakatów nad łóżkiem (no, może kiedyś), jak to pierwotnie planowałam, ale dodam więcej drewnianych elementów. Przykleiłam też naklejki - krzyżyki, choć czuję, że to tymczasowa dekoracja.

Początkowo włożyłam zaCZAROWANE litery do ramek, ale niestety cały urok postarzanego drewna skrył się za szybkami. Zaczęłam już się zastanawiać czy by nie przewiesić nad łóżko półki Ribba znad kanapy, ale to nie byłoby dobre rozwiązanie ze względu na Ł. Na szczęście mnie oświeciło. Wyjęłam z ramek szybki i voila!

Moja kolekcja sukulentów od kilku miesięcy się rozrasta. Z resztą na drugim oknie jest ich jeszcze więcej. I choć uznawane są za wyjątkowo odporne rośliny to przyznam Wam się, że jednego uśmierciłam nadgorliwością w podlewaniu. Powoli rozkwita też wieloletni Stefanotis zwany pieszczotliwie Stefciem, a i storczyk cały jest w pąkach.

Z drugiej strony też pojawiło się kilka zmian. Jeśli obserwujecie mój profil na Instagramie to z pewnością widzieliście już butlę po winie, która długo kryła się przed światem w czeluściach piwnicy na działce. Pod nią kolejne czary, czyli plaster orzecha. W ramce zaś zamieszkała makówka od Kinkallo.

Jeśli jeszcze nie widzieliście, to na stronie Dom z Pomysłem możecie przeczytać o naszym mieszkaniu. Zapraszam tutaj. 

Ściskam i uciekam do mojego chodzącego już dziecięcia. Kiedy to tak urosło?

P.S. Dorzuciłam trochę rzeczy do kącika wyprzedażowego, 

Pewnie nie zauważyliście, że mnie tu nie ma. Spokojnie, ja niemalże też nie. Teoretycznie dni są coraz dłuższe (zwłaszcza jak się ma pobudkę przed 5 rano), światło coraz lepsze, ale czasu wciąż mniej i mniej. Zaplanowane projekty czekają na lepsze czasy: przedpokój na malowanie, balkon na transformację, a pokój dzienny na podjęcie kilku decyzji. Kilka wpisów jest wciąż w zawieszeniu, na co zupełnie nie mam wpływu.  O projektach DIY, które czekają od zeszłego lata nie będę nawet wspominać. Maszyna do szycia gnije pod łóżkiem, a farby czekają na zlitowanie. No, ale nie ma zmiłuj: plac zabaw nie poczeka, a obowiązki wszelkiej maści same się nie wypełnią.

Wbrew pozorom, trochę się jednak dzieje. Nie będę Was jednak męczyć listwami wykończeniowymi, korkiem dylatacyjnym w płynie (a właściwie w kiełbasce, sic!), nowymi szufladami w kuchni ani suszarką do naczyń. Po prostu nie lubię pisać na siłę i „o niczym”. Nie lubię musieć ani zarywać nocy. Wtórując smerfowi Marudzie dodam, że nie lubię nie lubić!

Jeśli jednak troszkę tęsknicie, to nieustannie zapraszam na Anicjowy profil na Instagramie, gdzie staram się codziennie zaglądać. Nie mogę się też nadziwić, że wciąż Was przybywa na Facebooku, choć zdecydowanie go zaniedbuję. Dziękuję!

Czerpcie z czerwca to, co najlepsze.

Wasza Maruda,