Obiecałam wczoraj na Facebooku metamorfozy sypialni, zatem słowa dotrzymuję. Jeśli myślicie, że kąt jadalny to najczęściej podlegające zmianom miejsce w naszym mieszkaniu to jesteście w błędzie. Wystarczy zajrzeć do naszej sypialni. Ciągle coś się dzieje, a nie powiedziałam jeszcze ostatniego słowa. Wręcz przeciwnie. Nie dość, że od ostatniej wersji już się kilka drobiazgów zmieniło, to nadal czuję, że to nie koniec. Pewnie niedługo wyniesiemy łóżeczko, marzę też o jakieś fajnej galerii/grafice nad łóżko.

Część Was się zdziwiła widząc naszą rustykalną jadalnię. Zajrzyjcie tylko do sypialni AD 2009/10, czyli poniżej:

Zdjęcia mówią same za siebie, tu też królował styl rustykalny i moje wymarzone jeszcze w liceum Leksviki. Cud ołtarzyk nad komodą, który dosyć szybko schowałam, szokuje pewnie nie tylko mnie. „Oliwkowy gaj” na trzech z czterech ścian nie był taki zły, ale po jakimś czasie zaczęłam się dusić w tym ciemnym pomieszczeniu.


Długo zastanawiałam się, co zrobić z tym pomieszczeniem. Wyprosiłam nawet takie wizualki z moją wymarzoną tapetą. Jak zwykle plany pokrzyżowała mi cena.

Premiera sypialni na blogu. Jak tylko zaczął mi się urlop, chwyciłam za pędzel. Pozbyłam się zasłon w oknach, sprzedałam część mebli i dodatków. Na wyprzedaży w Ikei kupiłam nowe. Zamiast jednego stolika nocnego stanęła drabinka. Ale zrobiło się LEKKO! Uśmiecham się patrząc na te zdjęcia, czuję lato w powietrzu. 

Chwilę trwało zanim łóżko znalazło nowego właściciela, a na jego miejsce wskoczył najprostrzy biały model. Uszyłam poszewki, dołożyłam kilka czarnych ozdób (więcej tędy i tędy).

Wersja pośrednia, chyba najmniej ulubiona z tych w bieli. Powoli zaczęło do mnie docierać, że pojawi się w domu mała dziewczynka, co przemyciłam w dodatkach.

Syndrom wicia gniazda w pełni. Sypialnia gotowa na pojawienie się Łucji.

Ostatnie tygodnie przed godziną zero wypełniały mi projekty DIY. Jako, że nastawiłam się na poród przed czasem, a urodziłam tydzień po terminie – uzbierało się ich całkiem sporo: filcowy pojemnik, miętowe skarpetki dla fotela, zmiana koloru fotela, ochraniacz handmade, szyciowe dodatki i literowe grafiki. Powiesiłam też odpowiednie grafiki na mój pierwszy Dzień Matki.

Pastelowe dodatki przeniosły się do pokoju obok, a ja odzyskałam (przynajmniej pozornie) mój czarno-biały azyl. Lubię to! Więcej tu i tu.

Która wersja Wam się najbardziej podoba?

Ściskam,

Choć planowałam tego posta od dawna to ze względu na permanentny brak czasu miałam zamiar go odpuścić. Jednak komentarz pod ostatnim postem z prośbą o inspiracje prezentowe sprawił, że wzięłam się do pracy. Doszłam do wniosku, że moja pierwotna lista była mocno odrealniona cenowo biorąc pod uwagę średnia krajową.  Postanowiłam zatem zrobić dwie podobne listy na każdą kieszeń.

CENA jest wyjątkowo ważnym kryterium z kilku powodów. Po pierwsze dzieci błyskawicznie rosną i te śliczne hiperedukacyjne i ultradrogie zabawki bardzo szybko przestają je interesować. Po drugie mój prywatny roczniak+ najchętniej bawi się ... zawartością szuflad i wszystkim, co zabawką nie jest.

Część z tych zabawek mamy i używamy od jakiegoś czasu. Małe dziecko jeszcze i tak nie rozumie co to jest Dzień Dziecka czy inne święto, więc staram się dawać Łucji nowe zabawki po prostu od czasu do czasu. Uważam, że czekanie na okazję (a następne trzy są w grudniu) byłoby w tym przypadku bez sensu.

Nie ukrywam, że gadżeciara ze mnie i jestem podatna nie tylko na nowinki wnętrzarskie (tuuu), ale m.in. także na te zabawkowe. Staram się jednak podchodzić do tematu rozsądnie, a jeśli bardzo mi na czymś zależy to:

-  Szukam promocji lub/i darmowej dostawy (dotyczy sklepów internetowych).

- Kupuję dobrej jakości rzeczy w idealnym stanie, ale używane. Często odsprzedaję potem w podobnej cenie.

Poniższe zabawki nadają się już dla rocznego dziecka, ale myślę, że niektóre z nich ucieszą nawet 5-latka.

1. Czarna huśtawka Done by Deer, ok. 159 zł (Łucja uwielbia sie huśtać, ale biję się z myślami, bo mam w okolicy ze 20 placów zabaw)

2. Deszczowa piłka Plui, ok. 35 zł (Ł. jest jeszcze troszkę za mała, na razie mamy coś z listy poniżej)

3. Interaktywne klocki Wonderworld, ok. 125 zł (mają multum funkcji i są super także dla starszych dzieci)

4. Maskotka Bambi Maileg, ok. 109 zł (rozpusta, ale Łucja polubiła go z miejsca i każe go sobie zdejmować z półki)

5. Silikonowe wiaderko do piasku Scrunch, ok. 50 zł (zajmuje mało miejsca w podróży, jak znajdziecie promocję - dajcie znać :)

6. Kredki stożkowe PlayOn Crayon, ok. 45 zł (uległam zniżce, Ł. nieźle trzyma je w ręku)

7. Pudełko edukacyjne Janod, ok. 75 zł (trafiłam przypadkiem używane za 1/3 ceny, ale Łucję jeszcze nie interesuje)

Razem: 473 zł

1. Drewniana huśtawka ogrodowa noname, ok. 26 zł

2. Zabawki do kąpieli Smakryp, Ikea, 9,99 zł (jak kupowałam to kosztowały jeszcze taniej, ale nie o te 2 zł chodzi, bo to fantastyczna i wielofunkcyjna zabawka do kąpieli i do piasku, ma sitko, więc można lać wodę jak z Plui)

3. Klocki dotykowe Plan Toys, ok. 75 zł (też nie są tanie, ale gorąco polecam, u nas to był prezent dla BN, a jeszcze długo będą w użyciu)

4. Maskotka świnka Peppa balerina, ok. 20 zł (dokładnie taka sama jak w sklepach po 60 zł, ale kupiona na Gubałówce, mnóstwo jest takich zabawek na straganach w kurortach)

5. Zestaw do piasku Tiger, 10 zł (cena za cały zestaw, nie za jedno wiaderko jak w przypadku droższej opcji)

6. Kredki świecowe Crayola Mini Kids, od 7 zł/8 sztuk (są grube, więc nadają się dla rocznego dziecka)

7. Klocki edukacyjne Tiger, 20 zł (naprawdę świetne, ładne, dobrze wykonane i od początku w użyciu, bo mają więcej zastosowań niż pudełko edukacyjne)

Razem: 168 zł (z czego 75 zł to klocki dotykowe)

Rachunek jest prosty, prezenty z pierwszej listy są niemal trzy razy droższe od tych z drugiej. Czy maluch będzie z nich mniej szczęśliwy? Pewnie nie. Dajcie znać, jeśli zainspirowałam Was do zakupu.

A Wy co kupiliście swoim pociechom na Dzień Dziecka? A może stawiacie na wycieczkę i dzień pełen przygód? Na pewno czas spędzony z dzieckiem jest dla niego najlepszym prezentem na każdą okazję.

Ściskam,

Bardzo długo zastanawiałam się nad kolorystyką do pokoju Łucji. Z jednej strony kusiły mnie monochromatyczne bądź stonowane, spójne i konsekwentne w odcieniach inspiracje z Pinteresta, a z drugiej strony nie chciało mi się wierzyć, że te pokoje wyglądają tak na co dzień. Że niby te kilka klocków dizajnersko rozrzuconych na podłodze to prawdziwe życie? Że nie wypadają z każdego kąta plastikowe koszmarki we wszystkich kolorach tęczy radośnie wygrywające męczące melodie? Ja rozumiem, że samemu można dobierać zabawki (ha, jestem tego przykładem – tu), ale trudno mieć zawsze wpływ na prezenty od gości. Na to, że niemowlęcy i wczesnodziecięcy wiek ma swoje prawa i plastik-fantastik to jedyny materiał, którego dziecię nie pożre.

Przede wszystkim trudno by mi było pochować książki, bo jak to – przez lata zbierałam literaturę dziecięcą*, żeby ją teraz zamknąć w szafie, bo mi nie pasuje kolorem na półce? To jest pokój ROCZNIAKA. Fakt, mamusia ma lekkiego hopla, ale staram się, by było normalnie. Dziecięco, kolorowo, wesoło i jednocześnie ładnie. I tu się zaczyna kolejny problem. Jak w małym, 10-metrowym pokoju pomieścić wszystkie pomysły siedzące w mojej głowie? Piękne bibeloty, dodatki, półki i półeczki? Mimo starań nie zmieściłam nawet wszystkich dodatków i mebli z list, które stworzyłam na bloga. Wiele mi się udało i myślę, że wyszło nie najgorzej.

Uwierzycie, że marzyłam o takiej półce jeszcze zanim się tu wprowadziliśmy? Mam zapisane mnóstwo zdjęć, inspiracji, linki do zagranicznych portali. Cieszę się jednak, że to kolejny polski produkt w naszym domu. I choć naczekalismy się na nią trzy miesiące (no dobrze, JA się naczekałam), to jest ... same zobaczcie. Wood Szczęścia w naszym domu.

Swoją drogą ciekawe jak długo będę jeszcze stawiać swoje zabawki z dzieciństwa, czarodziejki z księżyca (kto to jeszcze pamięta?), misie przywiezione z NRD, tildowe hendmejdy (ten królik to pierwsza rzecz, jaką uszyłam na maszynie) i ulubione pozycje literackie. Już widzę, że moje dziecko ma swoje zdanie w wielu kwestiach, więc łatwo nie będzie. Mam nadzieję, że kształtowanie gustu nie pójdzie jednak w las.

Pomęczę Was jeszcze pokojem Łucji w najbliższym czasie, więc żeby nie było, że nie ostrzegałam - wchodzicie tu na własne ryzyko ;-).

Ściskam,

*Chętnie stworzę kiedyś wpis o książkach dla dzieci. Właściwie to marzę o tym od dawna!

Przedpokój to miejsce, które ogląda mnóstwo osób. Codziennie ktoś się przez niego przewija, a mi trudno nazwać go wizytówką. Widzieliście ile razy zmieniałam coś w kącie jadalnym? W przedpokoju nie dzieje się nic. Null. Zero. Jeszcze kilka dni temu wyglądał prawie jak w tym wpisie z września 2013 roku. Napisanie nie-listy-marzeń uświadomiło mi, że można by zmienić coś w tym kierunku. I choć nie mam co liczyć na skucie drewnopodobnych płytek to mogę zaszaleć z dodatkami.

Już wiem, co będzie dalej: MALUJĘ NA BIAŁO! Wcześniej nawet mi się to nie śniło, bo panuje jakieś przekonanie, któremu dałam się zwieść, że przedpokój powinien być pomalowany na ciemno. Po kilku latach widzę, że wcale się nie brudzi poza miejscem nad siedziskiem. Wystarczy wybrać farbę zmywalną i wymyślić jakieś oparcie.

Prawda jest taka, że szaleję póki mogę. Po pozbyciu się biura z pokoju  Łucji i sprzedaży kredensu (w konsekwencji Waszych rad) bardzo skurczyło nam się miejsce do przechowywania, a piwnicy nie mamy. I choć wystawiam jedną wyprzedaż za drugą i będą następne, to przedpokój jest skazany na kolejną szafę w rogu. Kwestia czasu, a na razie cieszę się nowym lustrem, koszem, jelonkiem od Kinkallo i breloczkiem z AnyTHING. Lustro jeszcze wisi za nisko na starym haku, ale wiertarka już czeka, bo będzie potrzebna nie tylko do tego.

Czuję, że to będzie pracowity weekend, bo listę zakupów w markiecie budowlanym mam już dosyć długą ;).

Uściski,

Ciekawa jestem, która wersja podoba Wam się najbardziej. Byłoby mi też miło, gdyby któraś z blogujących koleżanek podjęła wyzwanie – pokazujcie swoje wnętrza PRZED i PO nie tylko w mieszkaniach z drugiej ręki po poprzednich właścicielach, ale także urządzane przez siebie. Może ktoś odważy się na podobne zestawienie?  

Chcielibyście zobaczyć np. jak się zmieniała nasza sypialnia?

Pozdrawiam ciepło,